De Boekenbeurs (Antwerp Expo) 2017 – part 2

23434766 1642295905813486 1689766602144000832 N

Het is steeds een hele eer om een signeerplaats op De Boekenbeurs te krijgen (dé grootste boekenbeurs van De Lage Landen.) 😊
Als auteur ben je lang op voorhand bezig met de promotie van je werk:
de website moet up to date gehouden worden, het onderhoud van alle social media,
tijd nemen om trouwe lezers te beantwoorden, filmpjes inspreken.
Foto’s en affiches worden gemaakt.
Men denkt wel eens dat ik zelfzeker ben als er professionele foto’s worden gemaakt. Dat is niet zo: net dan ben ik heel nerveus!

Ik krijg meermaals mailtjes van volgers:
‘je wil wel erg graag in de belangstelling staan, hé. ’
‘je bent niet de enige auteur op De Boekenbeurs, hoor. Dacht je dat echt?’
‘we zien niets anders dan affiches op uw tijdlijn. ’
‘Je bent populair, enkel omdat je een ander kleurtje hebt.’

Jaren geleden trok ik me dit soort opmerkingen erg aan!
Veel auteurs -waaronder zeker ook ik- zijn onzeker en introvert.
Je werkt (gemiddeld) een jaar -alleen- aan een roman, en dat werk moet natuurlijk erg worden onthaald (en dus verkocht), wil je brood op de plank krijgen.
De uitgever denkt mee, en je timmert als auteur héél erg hard mee aan de verkoop.
Het is niet alleen ‘een woordenvak’, maar ook een ‘cijfergebeuren’.

Voordat ik naar De Boekenbeurs vertrek ben ik vaak erg nerveus.
Facebook is soms ook ‘Fakebook’.
Zullen mensen me niet ‘raar’ vinden wanneer ik op de signeerstoel zit?
Zullen mijn lezers dit nieuwe genre wel appreciëren?
Zal dit laatste werk nu écht verkopen?
Komen er überhaupt wel mensen aan mijn tafel kijken? 😲

En het is vooral spannend om te zien wie je échte lezers zijn.
De ‘die hards’ zie ik steeds: en dat is bijzonder hartverwarmend!
Wanneer ik ze dan echt zie, dan valt elke spanning weg.
Spanning maakt dan plaats voor intense dankbaarheid. 😊

Dank aan Caroline Elskens voor de fotografie.