Met gevouwen armen, tuur ik in de verte, vanuit het zolderdakraam Aanschouw ik de onrustige, quasi laatste zomerbries. Ik scan de verte, die niet half zichtbaar is. Door een oogverblindende maan. Die mij gelukkig niet ziet staan. Ik zijg neer op mijn yogamat. De verte...
Je verliest niet Je laat los Plots verdwaald in een naaldboombos Tranen komen Woede gaat En soms weet je even niet Hoe rivieren stromen, hoe het nu moet gaan. Je verliest niet Je laat los Je reist: bestemming onbekend. Herinneringen komen. Flash-backs gaan En soms...
De wereld is stil Straten verlaten. Zo ervaar ik de verstomde wereld nu zo oneven om me heen. De wereld is gestopt met praten. Tenminste zo ervaar ik het tussen wegen en paden Deze rare wereld zo om me heen. Deze verstilde wereld brengt me dichter bij mezelf. Ben op...
Laat de wind geen onverstaanbare woorden tussen de twijgen fluisteren. Laten we naar elkaar luisteren. In tijden van stilte. In tijden van onenigheid. In tijden van verandering. En diepe verbinding. We vliegen door wind en weer Begrijpen elkaar soms niet meer. Tussen...
Laten we elkaar met de Klavertjes Vieren. Met respect voor ieder met onderbouwd gedachtengoed. Met diep respect voor elkaar. Gefundeerde stellingen plaatst men immers in de bouwsector, niet tussen mensenmensen. Wie zijn wij als mens? Better than all the rest?🤔 Ja, we...
