Cultuurverschillen op een strandterras in Cadzand

We zaten op een zonovergoten strandterras in het sfeervolle Cadzand. Na een flinke strandwandeling waren mijn vriend en ik wel toe aan een hapje en een drankje. 😊

Het is vaak sterker dan mezelf, vooral als mensen -aan de tafel naast me- wel érg luid praten: luisteren naar levensechte dialogen is water voor de schrijver die dorst heeft. 😉
‘Eigenlijk feitelijk zijn d’ Ollanders ni zo gierig als da ge zou denken, zenne. Ze geven dan wel geen fooi en ze zoeken overal de goeikoopste dinges uit, en zo. Maar ze geven veel uit aan goei doelen. Allez, dat heb ik van de week in de gazet gelezen.
De dienster kwam bij de tafel staan. ‘Zo, wat willen jullie te drinken.’
‘Ne Fanta Cassis voor onze Jonas enne, een fleske Spa Bruis.’
‘Een wat?’
‘Water met bubbeltjes.’
😭
‘Oh Spa rood, bedoelt u toch?’
‘Ja voilà, en nog een goei fleske bubbels. Wat zou u zoal adviseren misschienst?’
‘Eh, wat?’
‘Cava, of Prosecco?’
‘Ah ja, voor jullie een flesje cava, prima.’

De dienster verdween -met de genoteerde bestelling – uit hun blikveld.
De gespreksleider schoot in de slappe lach : ‘Amai, we zitten op de grens hier, maar ’t is nog ne wereld van verschil héh, mannen!’😅