Jaloezie: last van het groene monster?
Last van het groene monster
Hoe ga je om met jaloerse gevoelens/ verlatingsangst
Eén van de meest voorkomende onderwerpen in mijn praktijk en gevoelens waar ik zelf mee te maken had.
(De laatste tip zette mij aan het denken en riep daarna ook hulp in.)
Situatie 1
Je partner is in het verleden bedrogen, en daar heb je alle begrip voor (opgebracht).
Hij / zij heeft (mede hierdoor) verlatingsangst ontwikkeld, en ook daar kreeg je grote liefde al je empathie voor.
Jij bent nu de eerste en de enige die veiligheid en vertrouwen kan verschaffen. Denk je.
Je komt iets later terug van je werk, omdat je vanochtend geen kans had om te tanken.
Wanneer je terugkomt, krijg je een hele vragenlijst over dat extra kwartier.
Het tankbonnetje waarop het uur staat dat je de wagen weer volgooide, volstaat weer even voor je partner om op adem te komen.
Een avondje stappen met je beste maats? De kroeg in, of samen naar de voetbal om naderhand in het bier te duiken.
Een pruilmondje. Grote, vochtige angstogen. Ze zegt niet dat je niet mag gaan, maar die aanblik maakt dat jij je avondje (bijna) afblaast.
En toch. Er daagt iets in je: oeverloos begrip, maar waar is de ruimte waar jij zo naar hunkert?
Je besluit de pruillip en het gemompel te negeren, trekt je jas aan en gaat. Het laatste wat je ooit deed, was je vrienden in de steek laten.
Je ben nog geen tien minuten onderweg, en je smartphone tingelt onophoudelijk.
Allemaal lieve appjes:
‘Ik hou van je, liefste! Voor altijd de jouwe.’
In de wagen heb je niet de kans om te antwoorden.
Je hart hamert in je keel, en heel even word je overvallen door de twijfel om je auto op een parkeerplaats te zetten en te reageren: ‘ik ook voor altijd van jou, lieverd’.
Maar nee! Waar ben je dan mee bezig? En op de koop toe ben je te laat op de match!
Appen kan altijd nog tijdens de pauze, of even in het toilet.
Je lacht, je drinkt, uren gaan voorbij.
Prompt sla je je handen tegen je slapen. Je bent helemaal vergeten iets terug te sturen.
Je dist je smartphone op en ziet 12 ongelezen berichten.
Het ene verwijt na de andere beschuldiging.
‘Loser, jij bent ook een bedrieger!’
‘Ben ik het dan niet waard om 1 woordje van je terug te krijgen als is het een x-je’?
En ga zo maar door. De bui hangt. En door de bui naar huis: no way. Je bent toch een bedrieger, en je blijft in de kantine hangen. Een pilsje of wat meer kan geen kwaad dan hoor je haar straks niet meer.
Omgekeerd kan het ook. Je vriendin danst erg graag, en goed. Dat deed ze al voordat jij in haar leven kwam.
Meer nog: je bewondert haar danskwaliteiten wanneer ze door de woonkamer haar beentjes laat wapperen.
Maar oeps? Ze wil een weekendje dansen met haar beste vriendin. Dat mist ze naar eigen zeggen. Weigeren vind je sneu. De gedachte dat andere mannen haar lekkere lichaam aanschouwen doet je rillen. Meer nog: stel dat ze op die blikken zou ingaan? Geniet van al die aandacht?
Samen een slow danst met al de mannen die haar willen? Want ja, haar vriendin toch vrijgezel.
En dan na die slow, het heerlijke parfum? Zijn afgetrainde torso?
Wellicht ook nog een goede baan waardoor hij je schatje met de duurste cocktails dronken kan voeren. En dan?
Ze kijkt je aarzelend aan. Ze ziet jouw vertwijfeling. Nee, je meisje is niet dom.
Ze kent je verleden, maar jij beloofde haar met je (ongegronde) jaloerse gevoelens aan de slag te gaan.
Maar nu, maanden later, kom je tot de constatering dat je er helemaal niet mee bezig bent geweest.
Meer nog: je dacht dat het vanzelf overging wanneer je telkens op niets stuit wanneer je haar smartphone checkt. En dat doe je zowat elke dag om er zeker van te zijn dat de kust veilig blijft.
‘Toe?’
Je wil niet dat ze smeekt, maar het dansfestijn en alles wat daarbij hoort, dreigt de overhand te nemen.
‘Ik weet dat je het er moeilijk mee hebt, maar je bent al zover gekomen. Anders zou ik het niet eens vragen.’
Ze heeft gelijk! Maar, ik fake dat het beter gaat. Ik verzwijg mijn angsten wanneer ze met die knappe collega staat te praten op het personeelsfeest. Ik zwijg wanneer ze nagekeken wordt op straat. Ik moet haar blindelings geloven wanneer ze gaat lunchen met haar moeder.
Ik verzin ter plekke dat komend weekend geen optie is, dat we dan verwacht worden op een netwerkborrel. Dat verzin ik niet: die zijn er immers elke week.
Haar gezicht verstrakt. Ze keert me de rug toe en loopt naar boven. Het huis baadt in een vreselijke stilte. In mijn hoofd dondert en bliksemt het.
Instant tips:
1.
Jaloerse gevoelens zijn gestoeld op een gebrek aan eigenwaarde/ een
vertekend zelfbeeld. Tot zo lang jij jezelf niet de moeite waard vindt, hoe kan een ander jou dan als mooi,
intrigerend, humoristisch of intelligent beschouwen? Zelfbeeldontwikkeling lukt je niet alleen door erover te lezen, maar wel met gerichte oefeningen en gesprekken bij een professionele coach, of een andere professionele vertrouwenspersoon bij wie jij je goed voelt.
Tot zo lang je geen correct zelfbeeld hebt, zal je steeds ruziën met het groene monster.
2.
Bedenk dat als je zand vastknijpt, het tussen je vingers wegglipt.
Wanneer je zand in zo vasthoudt dat je handen kommetjes zijn, blijft het zitten.
3.
Analyseer je verleden. Waarom trok je die relatie aan waarin je bedrogen/ verlaten werd? Wat kon je nog meer van jezelf leren?
Welk type was die ander? Ook onzeker? Een ex-met bindingsangst? Gingen je ouders uit elkaar, en is relatievertrouwen hierdoor geschaad?
4.
Vergeet ‘taboe’ bij het woord ‘jaloezie’. Schaamte, taboe, en schuld gebruik ik niet in mijn praktijk.
Alles heeft een oorzaak en gevolg. Je reageert vanuit een ‘pc-programma’ en dat kan te allen tijde worden gereset.
Gedrag is immers aanpasbaar, als mits je mindset meewil.
© Aloka Liefrink