Je levensstijl naarmate de jaren verstrijken

Hi volger

Als je ouder wordt dan…

denk je anders na?

Vroeger dacht ik. Néé, dat klopt niet. En nu – nu ik zoveel wijzer hoor te zijn – weet ik wel zeker dat je bestedingspatroon anders is naarmate je ouder wordt. Ik achtte me altijd wel als nieuwsgierig en kocht – als het kon – de hele Boekenbeurs leeg.

Feit?

Dat is nu niet anders, ware het niet dat De Boekenbeurs nu niet mogelijk is. Maar goed, mijn belangstellingen verschoven zich naar de boekhandel, om nu online te gaan snuisteren naar nieuwigheden in Boekenland die me bekoren.

Voilàkes? Toegegeven.

Online gaan mijn interesses werkelijk random álle kanten op. Ik merk dat ik veel meer wilde leren dan vroeger. Laat staan dat ik dan nog even een studie erbij bestelde.

Soit.

Dat was toén een hobby, nu een fijne must om mijn boeken te kunnen schrijven en een degelijke praktijk te runnen.

Kennis en levenservaring: een mooie combi om werk boeiender te maken. En die XXS die ik droeg om te gaan dansen?

Nee, de kast in (of liever Kringloop), want zo wil mezelf niet meer profileren.

Er verandert wel degelijk iets in je identiteit, met of zonder maatschappij- issues.

Vreemd genoeg gaf ik vroeger vaak gráág meer geld uit aan meubilair. Wellicht omdat ik de wereld dan kon ‘tonen’ dat ik ‘het gemaakt’ had.

Nu snuister ik niets liever dan naar vintage spullen op tweedehandsmarkten en wil ik die duurdere spullen z.s.m. weg.

Mijn creatieve aard ontwaakt nu en het idee dat ik over een paar jaar weer ‘dezelfde stunt’ ga plegen is dan ook niet uitgesloten. Alles heeft haar tijd en hoort bij een mindset.

Vroeger had ik úren de tijd om mijn haren ‘lekker’ te föhnen, nu kijk ik daar flink tegenaan.
En de boel kortwieken, past niet in mij.
Yesss!
Een all-in-one version en op 30 minuten klaar, zodat ik snel met mijn werk en huishouden aan de slag kan.

Huishoudapparatuur krijgen dan weer een prior, waar ik vroeger fluitend de vaat deed.

Last but not least: vroeger zou ik ‘sparen’ voor een kind. Nu heb ik een katje, en die investering is gering maar de koopverslaving om dat beestje gelukkig te maken is buitenproportioneel.

En dan zwijg ik over alle pop-ups die op je scherm komen om jezelf ‘gelukkiger’ en ‘mooier’ te maken waar je
vroeger ook al geen geld aan een schoonheidsbehandeling gaf.
De sportschool liet voor wat die was. Niet dat ik dat ik daar al eerder op zat te wachten.
De pop-ups dreigen me aan het wankelen te brengen wanneer ik Heidi Klum zie op 50+ en bij mezelf denk: ‘Ik moet de boel zo houden.’
Een uurtje langer slapen omdat ik mijn eigen werkuren regel? Chill.

Yeah right! Waar was ik ook al mee bezig?

Ik hoef geen Klum te zijn, geen Bang & Olufsen te hebben, geen Gucci en co. Goh ja, een goeie telefoon en pc heb ik nodig voor mijn werk.

Nu investeer ik in gelukkig en gezond leven. Geluk: een magisch woord dat stress buiten de deur houdt.

Na 10 sit-ups veroorloof ik me 1000 woorden voor mijn volgende boek. Smeer ik mijn lijf in met olie, en duik met een boek, verse soep en tapa’s – naast mijn Grote Liefde- op de nette Marktplaatsbank.

Men komt met niks, en gaat ook zonder iets.