Gigolo’s

Over de gevaren van zoeken naar tomeloze passie en erotische spanning

Joop (BNN | VARA): 20 september 2012

‘Vreemdgaan’ wordt steeds meer belicht in onze actuele maatschappij. Eigentijdse magazines staan bol van tips & tricks om je relatie levendig te houden, gaande van speeltjes tot ‘outdoorseks’. Ook verhalen van minnaars en minnaressen worden niet geschuwd.

Zelf las ik – als life coach van opleiding – enige tijd geleden enkele artikelen in gerenommeerde vrouwenbladen waarin tips en tricks werden aangereikt om een ‘gigolo’ te contacteren. Enkele voorbeelden van bestaande fora over het consulteren van een gigolo.

Van daaruit is het idee ontstaan om mijn nieuwe thrillerroman ‘De Passiecoach’ te schrijven. Wanneer verruilen we fysieke & mentale veiligheid voor passie? Juist als het leven zich settelt in een saai maar wat veilig bestaan, doemt een schroeiend verlangen op: Is dit alles wat het leven te bieden heeft? De romantiek lijkt vervlogen, tot – in het boek – de passiecoach zich aandient. Voorzichtig wordt de verboden band aangehaald. Alles lijkt, mooi, fijn & spannend, maar blijkt een verraderlijke maskerade met fatale gevolgen. Dat laatste is helaas niet alleen in het boek het geval.

Het zoeken naar spanning roept fundamentele, lastige vragen op. Wat is vreemdgaan? Virtuele seks met een ander? Daten? Of het (al dan niet eenmalig) consulteren van een gigolo. En draai het eens om: Hoe reageren vrouwen wanneer hun partner – al dan niet stiekem – ‘een escorte’ consulteert naar aanleiding van een artikel in een mannenblad?

Ik heb in mijn (voormalige) praktijk gemerkt dat vrouwen zich door het bezoek aan een prostituee van hun partnerm, of door veelvuldig pornositebezoek, vaak minder aantrekkelijk gaan voelen. Vrouwen worden tenslotte door zowel mannen als door vrouwen getaxeerd op hun looks. De reacties waren vaak gelijklopend: slopende zelfzekerheid, nog minder zin in seks, koopzucht, drang om te flirten en na te gaan of ze nog ‘goed in de markt’ liggen, fanatiek gaan sporten…

Vrouwen en outdoorseks
Vrouwen die outdoorseks hebben zouden ‘genegenheid’ missen. Mogelijk ook naar aanleiding van familiepatronen: ouders gingen vreemd, dus het ‘trouw-bestaat-niet’-idee overheerst. Biologische factoren zouden ook kunnen triggeren tot vreemdgaan. Wanneer de partner zijn seksuele geneugten elders zoekt is de kans op vreemdgaan bij de vrouw ook groter.

Mannen en outdoorseks
Mannen zouden gaan ‘snuisteren’ omdat ze bij hun partner seksueel genegeerd worden, en zich daardoor minder ‘man’ gaan voelen.

In onze huidige maatschappij worden zowel mannen als vrouwen zwaar op de proef gesteld door ‘verleidingen’. De ‘zoektocht’ is vaak geen ‘bewust zoeken’ meer. Men stuit op de aangeboden verleidingen door: internetmogelijkheden & andere communicatiemiddelen, speeltjes, normen- en waardeveranderingen. Gevolg: vage interpretatie van vrijheid binnen de relatie.

‘Vrijheid’ binnen de relatie
Als jullie beiden jaloers zijn, (of één van de 2 partijen) is het verstandig om dit gegeven heel gelimiteerd en bespreekbaar te houden. Bovenal: kun je in je eigen relatie kun je ook veel ‘pit’ (her)winnen. Aan jullie om te ontdekken waarin jullie de meeste passie in vinden. Opnieuw ‘daten’ bijvoorbeeld? Een strandwandeling, een etentje, een saunabezoek, een weekendje weg, jezelf weer aantrekkelijk(er) maken voor de ander.

Duidelijk omlijnde afspraken van meet af aan kunnen een meerwaarde betekenen, en dat kan jullie heel wat heibel achteraf besparen!

Grenzeloze passie kan natuurlijk ook gevaarlijke gevolgen met zich meebrengen. Hoe bedreigend kan het zijn wanneer zich men – tijdens een relatie – op het gladde escortpad begeeft?

Gebeurt het stiekem en kom je er later pas achter? Dan kan dit erg schadelijk zijn en als ‘bedrog’ gezien worden. Ook al ging het om een eenmalige gebeurtenis. Waarom was die drang er? Wat schortte er? Was je nieuwsgierig en wilde je op een ‘veilige’ manier seks met een ‘onbekende’ beleven?

Heeft het voordelen? Zo ja welke?
Toen ik als life coach werkte, kreeg ik wel meer het antwoord: “Nu weet ik wat het is om elders seks te hebben, maar het boeit me niet. De intieme seks die ik met mijn partner heb is fijner.” Er waren ook anderen die me vertelden dat het te vergelijken was met ‘een hapje buitenshuis’. Dat kan spannend zijn, daarom kookt je vrouw toch niet minder lekker?’

De (legale) escortwereld
Persoonlijk lijkt het me zinvol dat er een markt bestaat voor hen die geen intieme relaties kunnen aangaan en – op een verantwoorde/ veilige manier – invulling willen geven aan hun seksualiteit. Binnen relaties lijkt het me echter een riskant gegeven:

Het is raadzaam om in het begin van de relatie ‘af te toetsen’. Wat zijn de (intieme) verwachtingen? Kun je met elkaars’ wensen leven? Verdruk je bepaalde verlangens omdat je anders je partner kwetst? Dan is de kans groter dat je ‘de verboden snoepkast’ gaat opzoeken.

Doen?
Houd alles bespreekbaar. Misschien lukt het jullie om een modus vivendi te vinden.

Mannen die zich zwak voelen tussen de lakens kunnen hun vrouw natuurlijk ‘een gigolo cadeau doen’. Maar is hiermee het ‘bedekte’ relatie-issue opgelost? Wat met de man die niet meer ‘naakt’ kan zijn voor zijn eigen vrouw? Ik denk ik dat het primordiaal is dat de man zich weer (seksueel) zelfzeker gaat voelen. Daarbij kan de vrouw hem helpen door hem te motiveren in vele kleine en grote dingen die hij voor haar doet. (Bijvoorbeeld: het buitenzetten van de vuilnis, attentie die hij voor haar deed, dat ene leuke sms’je, compliment maken over de spijkerbroek die hem goed zit etc…)

Focus op het positieve van je partner. Wees je eigen escort. Dat werkt twee kanten op en spaart ook nog eens geld en de kans op een hoop ellende uit.