Relatietijd in tijden van eenzaamheid

Dank aan al de personen die wat uit mijn blogs halen en zo de stap naar mij durven zetten. Chapeau!
Wat me erg opvalt is dat de huidige maatschappelijke situatie sluimerende problematieken in sneltempo naar de oppervlakte brengen.
Als eenzaamheid al latent in je leven aanwezig is, kan die nú getriggerd worden. Hoe paradoxaal het ook klinkt: we zijn op dit moment immers meer op elkaar aangewezen dan ooit.

Maar zijn we wel tegen die rol wel opgewassen? Het (voortdurend) op elkaar aangewezen zijn, werkt voor velen verstikkend.
En uit beklemming, ren je net weg.
Die vluchtroute kan zich aftekenen in één of meerdere verslavingen: alcohol, eten, suiker(s), vreemdgaan.. etc.
Je ‘onloopt’ de situatie/ je emoties al dan niet bewust. Allemaal triggers die je in een eenzaamheidslus kunnen brengen, en je naaste(n) ook.
Situaties en emoties die sluimerden komen nu aan de oppervlakte.
En wat moet je hier nu mee? Je weet alleen dat je je schaamt, dat je je levenssituatie abnormaal vindt:
zó abnormaal dat je het zelfs niet met je beste vriend(in) durft te delen. Op social media zie je immers dat die het ‘beter’ voor elkaar lijkt te hebben dan jij?

Wat doet eenzaamheid met je?
Eenzaamheid maakt dat je je niet verbonden voelt: Een sterk gemis aan een (h)echte, emotionele band met je naasten. Je kunt eenzaamheid nu ook ervaren door een verminderd contact met je collega’s, kennissen en familieleden. Eenzaamheidgevoelens gaan gepaard met intense gevoelens van leegte en angsten, gevolgd door (zware) lichamelijke en mentale ongemakken.

‘Eenzaamheid is een gedaante, die we geen vorm kunnen geven.’
(Niemand is er op gebouwd om eenzaamheid te accepteren.)
© Aloka Liefrink

Herken jij jezelf/ je situatie hierin: schaamte bestaat niet in mijn praktijk. Openheid en eerlijkheid zijn tools waarmee ik jou uit deze isolatie kan helpen.
Blogs en vlogs? Google Aloka Life Coach.

Lieve groet 
Aloka