SOS! Mijn nieuwe partner heeft kids én een vervelende ex

SOS!
Mijn nieuwe partner heeft kids én een vervelende ex.
Een nieuw samengesteld gezin runnen (een NSG) is niet evident.

Vlinders… maar?

Na je scheiding tref je dé partner van je leven! Vlinders in je buik, maar…hij/ zij heeft
kinderen én de vervelende ex die nog reageert alsof je zijn/ haar gezin hebt stukgemaakt.
Hij/ zij gunt jou geen blik bij overdrachtsmomenten, maar staat wel lekker te kletsen met je partner.
Eén ding is zeker: wanneer overdrachtsmomenten gladjes verlopen, heeft het kind daar veel baat bij en dat is
alleen maar toe te juichen.
Maar: er moet ook respect zijn voor jouw nieuwe rol in het leven van het kind.

Een recent praktijkvoorbeeld. Dit keer schets ik het verhaal vanuit de ogen van de plusmoeder.

Maandagavond 21.30u

De 13-jarige zoon trok een zak chips uit de kast, nam de halfvolle fles cola uit de koelkast mee,
en nestelde zich vervolgens op de bank om daar zijn eigenhandig gekozen Netflixserie te bekijken.
Dit alles met de smartphone in handbereik.
Vaderlief handelde nog wat zaken af in diezelfde woonkamer en liet het tafereel stilzwijgend toe.

De plusmoeder – in dit geval – ergerde zich groen en blauw tegelijkertijd.
Het was helemaal geen vakantie en om half tien nog een serie beginnen kijken, vond ze niet gepast op die leeftijd.
Bovendien was haar beloofd dat haar partner nog even tijd zou maken om samen op de bank een film te bekijken.
Daar was het nu al te laat voor.
Ze ergerde niet zozeer dat haar verlangens erbij in schoten,
wel aan de hele gang van zaken in de opvoeding.

In hun prille samenwoonrelatie vond ze het nog niet gepast om het kind te berispen.
Dat had ze wel eens eerder (voorzichtig) geprobeerd, maar toen het jochie tegen zijn moeder vertelde dat de vriendin van zijn vader tegen hem was ‘uitgevallen’, waren de poppen aan het dansen.
De nukkige ex werd nóg irritanter naar de dame in kwestie. Mijn cliënte cijferde zich steeds meer weg.
Die avond niet. Ze had de wijze raad van haar vriendin ter harte genomen en nam haar partner even apart.
Ze had geleerd dat ze dit – op zijn minst – met haar partner moest bespreken, waar (stief)zoonlief niet bij was.

Vader: “Ach lieverd, laat Jip toch. Ik zie hem al veel minder dan een gemiddelde vader.
Eén keertje later opblijven is toch niet zo’n drama.’
Waarop mijn cliënte antwoordde: ‘Ik begrijp dat je veel wil toegeven, omdat je hem weinig ziet.
Alleen lijkt me dit geen gezonde aanpak. Hij moet morgen immers gewoon weer naar school.
Bovendien beloofde je me vanochtend dat we vanavond nog een film zouden meepikken.’
‘Maar lieverd, Jip is hier onverwachts omdat hij het fijner vindt bij ons, bekijk ik dit ook als een compliment naar jou toe.’
Mijn cliënte stapte hoofdschuddend uit de situatie. Ze voelde zich compleet onbegrepen… voor de zoveelste keer.

Met die radeloosheid stapte ze mijn praktijk binnen.
De essentie was niet dat ze niet op de eerste plek kwam, wel dat er totaal geen structuur was in de omgangsregeling en al helemaal niet in de opvoeding.
Haar assertiviteit was ineengestuikt omdat het kind in kwestie zijn versie van het verhaal tegen de moeder had verteld over de eerdere berisping.

Zelf heb ik ooit ook jarenlang in een soortgelijke relatie geleefd en ik kan je vertellen dat ik veel goed bedoelde adviezen kreeg, maar naar mijn beleving is dit zo een situatie waarin je zelf moet hebben gestaan, om ze te begrijpen.

1.
Ikzelf zocht hulp en kwam tot de constatering dat assertiviteit zeker geboden is.
Weet welke je grenzen zijn, erken ze, en maak deze bespreekbaar met je partner.
Dit is geen vanzelfsprekende stap!

Lief assertief leren zijn, betekent dat je dus aan de slag moet met je zelfbeeld, en dat je naar de dieperliggende oorzaak moet gaan kijken. Waarom laat je jezelf ondersneeuwen in een dergelijke situatie?
In dit geval heeft de vader ook sleutelwerk: alles toestaan om de liefde van zijn kind te ‘bestendigen’ is geen goede opvoedkundige basis in een NSG.
Vanwaar zo’n diepe angst om het kind te verliezen?
Wanneer je partner voor oplossingen openstaat, is NSG-coaching een goede optie.
Doorgaans komen we samen tot inzichten, tips & tricks die een NSG soepeler doen verlopen.

2.
In de hierboven geschetste situatie, is er helemaal geen plaats voor de plusouder.
Wanneer je dat – keer op keer – bemerkt, zou je jezelf de vraag moeten stellen of jullie relatie wel zo stevig is.
Bedenk dat een uitvoerbare middenweg altijd bespreekbaar moet zijn.
Indien jij – als plusouder- geen plaats krijgt, en als jouw wensen stelselmatig niet gehoord worden, zou je kunnen nagaan of deze relatie wel bij jou past?

3.
Wanneer de ex vervelend tegen je doet, bedenk dan dat ook hier een krachtig zelfbeeld zéker nodig is.
Lief assertief handelen, waarbij je het welzijn van je pluskind niet in het gedrang brengt is een kunst die je kunt leren.

© Aloka Liefrink